Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Σαν σήμερα, 30 Ιανουαρίου 2011, έφυγε (για πάντα;;;) το τελευταίο τραίνο!

Για 110 χρόνια ήταν ο μοχλός ανάπτυξης ολόκληρης της Πελοποννήσου και το κύριο μέσο μεταφοράς για πολλές γενεές, που μεγάλωσαν και ταξίδεψαν στο ''όνειρο'' μιας ζωής.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων 20 ετών τον παραμέλησαν και τον απαξίωσαν, έως ότου τον οδήγησαν  σ' ένα θλιβερό ΤΕΛΟΣ. Ένα τέλος που μας ματώνει τη ψυχή, καθώς αντικρίζουμε τους χορταριασμένους σταθμούς και τις σκουριασμένες ράγες  και δεν ακούμε πια το σφύριγμα του τραίνου.
        By:Βασίλης Γ.Φειδάς
Δεν είναι μόνο ρομαντισμός, αλλά είναι και τρόπος ζωής ανθρώπινος, κατά κύριο λόγο, αφού το ταξείδι με το τραίνο δεν είχε το άγχος της ασφάλτου.Οικονομικότερο, οικολογικότερο και ασφαλέστερο μέσον μεταφοράς το είπαν, γι' αυτό σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο συνεχώς εκσυγχρονίζεται και αναπτύσσεται.Εδώ στην πατρίδα μας όμως γιατί;;; Γιατί έμεινε όπως ήταν την εποχή του Τρικούπη, εποχή χρεωκοπίας, και ...εποχή χρεωκοπίας πεθαίνει;;; Μπαλώματα κατά καιρούς για δήθεν εκσυχρονισμό, αλλά η ταχύτητα παρέμενε η ίδια.Πώς να μην πέσει έξω από τις ράγες;;;
Δείτε μερικά νοσταλγικά βίντεο:

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

O Mπαρμπα – Γιώργος έγινε πια 115 χρονών

 
Πως γεννήθηκε ο… θείος του Καραγκιόζη που ξυλοκοπούσε ανελέητα τον Βεληγκέκα

Του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά
Τουλάχιστον οι Έλληνες τον γνωρίζουν όλοι. Αλλά ελάχιστοι γνώριζουν τον γεννήτορά του, πότε γεννήθηκε ή από πού κατάγεται, ή ακόμη πώς βρέθηκε στους μπερντέδες να ξυλοκοπά ανελέητα τον Βεληγκέκα. Πρόκειται για τον περίφημο Μπαρμπα-Γιώργο που εκπροσώπησε την ελληνική ψυχή. Ανέβηκε στο φωτισμένο πανί της σκηνής για να πολεμήσει τον Τούρκο και να εκδικηθεί τον Αλβανό, να χτυπήσει την αυθαιρεσία, να προστατεύσει τους αδυνάτους, τον ανιψιό του Καραγκιόζη, τον Χατζηαβάτη και τους άλλους. Μέχρι τότε η σκηνή ήταν φτωχή και χωρίς αντίδραση κυριαρχούσε η βία του Βεληγκέκα, μία βία που εκπροσωπούσε το φιλοπόλεμο στοιχείο και την καταπίεση του Τούρκου δυνάστη.

Ο νέος ήρωας
Γεννήθηκε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά για τον Ελληνισμό. Ήταν το 1897 όταν βρισκόταν σε ιδιαίτερη έξαρση το εθνικό αίσθημα και επιβάλλονταν στη χώρα μας σκληρά οικονομικά μέτρα. Η νίκη που κατήγαγαν οι Τούρκοι και τα δεινά που ακολούθησαν είχαν προκαλέσει εθνική κατάθλιψη. Γκρεμίζονταν τα όνειρα για την απελευθέρωση των κατεχόμενων ακόμη από τους Τούρκους εδαφών. Η αντίδραση θα έρθει από τους λαϊκούς καλλιτέχνες. Τους ανθρώπους που βίωναν την καθημερινότητα του Έλληνα και αισθάνονταν την ανάγκη να τονώσουν το ηθικό του.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Ένας Βαλυραίος στο ''πηδάλιο'' της 120 ΠΕΑ

Αποκλειστική φωτογραφία από πρωτοχρονιάτικη λειτουργία Υπαπαντής (Ζαφειρόπουλος Γιάννης σμήναρχος 120 ΠΕΑ Βαλυραίος ανηψιός του Ντουραμάκου Γιώργου, Θεόδωρος Σταυριανόπουλος περιφερειάρχης σύμβουλος, Λαμπρόπουλος, Κουσελάς, Παναγιωτόπουλος, και όλες οι αρχές ). 
Λεωνίδας Ντουραμάκος